Kuru havuç tohumları ekersen, çok uzun bir süre çimleneceklerini fark ettim. Biraz düşünerek, kendi iniş tarzımı icat ettim.
Başlamak için, havuç tohumlarını uygun bir kaba, örneğin plastik bir şişeye döküyorum ve ılık su (40-45 °) döküyorum. 1 damla hidrojen peroksit ekleyin, kapağı sıkıca kapatın ve 2 saat bekletin. Kabı periyodik olarak çalkalayın.
Sonra tohumları kaçırmamak için suyu ince bir süzgeçten geçiriyorum. Sonra onları ılık suyla yıkarım ve kağıda veya bir tabağa yayın. Tohumların şişmesi gerekir. Bunu yapmak için, üstte bir filmle örtmek en iyisidir.
Size başarılı bir ekimin bir sırrını söyleyeceğim: böylece tohumlar ellerinize yapışmaz ve toprağa kaybolmaz, onları nişasta serpmeniz gerekir. Onları sarar, birbirlerine yapışmazlar ve dünyanın karanlık bir arka planında açıkça görülebilirler. Bundan sonra, özellikle benim gibi, incelme yatakları hayranı değilseniz, havuç tohumları oluklara dikkatlice yerleştirilebilir.
Tohumlar şişip kururken yatağı hazırlıyorum. Doğru, bunu kar yağdığı Nisan ayında yapmaya başladım. Isınmak için zemini siyah bir filmle kaplıyorum. Toprak hazır olduğunda, oluklar yaparım. Havuç sineğini ve diğer zararlıları korkutmak için, girintileri zayıf bir potasyum permanganat çözeltisi ile döktüm.
Islak, ısıtılmış oluklara havuç tohumları ekiyorum, bu onları hemen yumurtadan çıkarmaya teşvik eder. Yukarıdan, sadece uykuya dalamıyorum, aynı zamanda boşluk olmamak için yoğunlaşmalıyım. Bu, düz ahşap bir tahta ile yapmak için çok uygundur.
Ve bir sır daha: havuçların daha hızlı filizlenmesi için onu toprakla değil, gevşek bir substratla doldurabilirsiniz. Örneğin, uyku kahve veya kum, zemin ile ikiye karıştırılır. İnce filizlerin gevşek bir yüzeyden büyümesi daha kolaydır. Ayrıca, kahve bitkiler için mükemmel bir gübre olarak hizmet eder ve kokusu ile zararlıları iter.
Atmosferi sıcak ve nemli tutmak için üst kısmı bir filmle örtüyorum.
Böyle bir dikim ile havuçlarım çok hızlı bir şekilde ortaya çıkar ve 5 gün sonra yeşil kuyrukları zaten 2 ila 2.5 cm boyundadır. Her zamanki teknolojiyi kullanarak aynı çeşit kök bitkilerini eken komşular, bahçeye bile girmemişti.
